ارتباط ویژگی‌های شخصیتی با خود مراقبتی بیماران دیابتی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر بوشهر سال 92 – 1391

چکیده زمینه: دیابت یکی از مشکلات جدی جهانی بوده و خودمراقبتی عامل مؤثری در کنترل آن می‌باشد. یکی از عوامل مؤثر در خود مراقبتی بیماران دیابتی، ویژگی‌های شخصیتی است و با توجه به وجود ویژگی‌های متعدد شخصیتی، ضروری است تا ویژگی مؤثر در خود مراقبتی شناسایی گردد. لذا هدف از این مطالعه شناسایی ویژگی‌های شخصیتی مؤثر در خود مراقبتی می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 396 بیمار دیابتی که به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند انجام گردید. نمونه‌هایی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند اقدام به تکمیل پرسشنامه‌های استاندارد مربوط به خودمراقبتی و پنج عاملی شخصیت نموده و بعد از جمع‌آوری داده‌ها، به‌منظور بررسی ویژگی شخصیتی مؤثر در ابعاد مختلف خود مراقبتی از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. یافته‌ها: از بین پنج ویژگی شخصیتی، موثرترین ویژگی‌های شخصیتی در تبیین خود مراقبتی به‌ترتیب با وجدان بودن، انعطاف‌پذیری و برون‌گرایی بود (ضریب تبیین 32 درصد). با وجدان بودن و انعطاف‌پذیری پیشگویی کننده کلیه جنبه‌های خودمراقبتی بوده و برون گرایی عامل مؤثری در انطباق با بیماری، خودتنظیمی و پیگیری رژیم درمانی بود. نتیجه‌گیری: افراد با ویژگی شخصیتی روان رنجوری و دلپذیر بودن بیشتر نیازمند آموزش خود مراقبتی بوده و از بیماران با ویژگی با وجدان بودن، انعطاف‌پذیری و برون‌گرایی می‌توان به‌عنوان الگو در فرایند آموزشی استفاده نمود.